مرجع تخصصی عکاسی حرفه ای

کنتراست:

کنتراست به معنی لغوی، معادل تقابل و تضاد است. در اصطلاح هنرهای تصویری همچون عکاسی و نقاشی ، به استفاده از تضاد میان نواحی روشن و تاریک در کنارهم – که به آن کنتراست نوری میگوییم- و استفاده از رنگهای متضاد در کنار هم – که به آن کنتراست رنگی میگوییم- کنتراست اطلاق میشود.

کنتراست نوری، در تصاویر تک رنگ ، سیاه و سفید و همچنین تصاویر ضدّنورِ سایه نما یا سیلوئت بسیار تاثیر گذار است (دقت کنید که دو عنصر نور و تاریکی مهمترین اجزای تشکیل اینگونه تصاویر به شمار میروند) و استفاده ی مناسب از آن میتواند به چشم نوازی هرچه بیشتر این گونه عکس ها منجر شود، کنتراست نوری بالاتر معمولا قاطعیت و خشونت بیشتری را بیان می کند در نقطه مقابل کنتراست نوری خیلی پایین - اگر به جا استفاده شود- گاهی احساس ملایمت ،تردید و نوعی رویاگونگی و خیال را القا خواهد کرد.

(تصویر پایین نمونه ای از کنتراست بالا در یک عکس سیاه و سپید ضد نور )

(استفاده از کنتراست بالا در پرتره ی سیاه و سپید باعث انتقال و برجستگی بیشتر حالات و عواطف سوژه میشود)

رنگ در کنار تعادل، موقعیت و کنتراست، یکی از چهارگانه‌های اصلی برای ایجاد کومپوزیشن(ترکیب‌بندی) در عکس است؛ ترکیب‌بندی‌ای که در نهایت وزن بصری عکس شما را تعیین خواهد کرد. اگر با عبارت وزن بصری آشنا نیستد، مفهومی برای توضیح این مورد است که چه چیزی و چرا در عکس می‌تواند نگاه بیننده‌ی شما را به سمت خود جلب کند.

بسیار مهم است که شما به عنوان یک عکاس بتوانید از وزن بصری به نفع خود استفاده کنید. در واقع این مفهوم پلی میان شما و ذهن مخاطب عکس شماست یا به زبان هنری‌تر بهترین ابزار برای سخن گفتن به زبان عکس است.

اگر تا کنون با این مفهوم آشنایی نداشته‌ید بار دیگر به عکس‌های قبلی خود نگاه کنید. خواهید دید که قوانین وزن بصری در بسیاری از عکس‌هایی که خودتان آنها را عکاسی کرده‌اید و چه عکس‌های دیگران که از آنها لذت برده‌اید، به صورت ناخودآگاه رعایت شده‌اند.

داجینگ

کنتراست موضعی عکس را هنگام چاپ می توان با عمل داجینگ – نور زیاد دادن به نقاط پر مایه و نور کم دادن به نقاط کم مایه نگاتیف – تغییر داد .

این روش معمولا" برای کاهش کنتراست عکس مورد استفاده قرار می گیرد ولی برای افزایش کنتراست هم می توان از آن سود جست. روش مزبور هم در عکاسی سیاه سفید به کار بسته می شود هم در عکاسی رنگی.

با دخل و تصرف در روش عادی نور دادن و ظهور عکس نیز می توان کنتراست کلی یا موضعی عکس را تغییر داد.

پانینگ

این روش این روش که در واقع شبیه به شکار پرنده در حال پرواز است ، روش دیگری است برای واضح نشان دادن سوژه متحرک.

در این روش تصویر سوژه متحرک را در مرکز ویزور قرار می دهند و با تعقیب سوژه تصویر را ثابت نگه می دارند و همچنان که دوربین را در تعقیب سوژه حرکت می دهند ، دکمه خلاص را فشار می دهند.

در نتیجه تصویر سوژه متحرک واضح و زمینه آن تار می افتد. این شیوه را به ویژه هنگامی باید به کار بست که حرکت سوژه یکنواخت و جهت آن عمود بر محور دوربین باشد .

در پانینگ اغلب از سرعت های 5/1 تا 25/1 ثانیه استفاده می کنند.

منبع مطلب : کتاب تکنیک عکاسی ،آندریاس فی نینگر ، ترجمه : نصرالله کسرائیان صفحه 340 و 361

فتوگرام را بدون استفاده از دوربین تهیه می کنند . فتوگرام در ساده ترین شکل آن نوعی سایه نگار است که در تاریکخانه با قرار دادن اشیاء کدر روی کاغذ حساس و با نور دادن آن تهیه می شود ، نتیجه کار ، یک نگاره عکاسی است که در آن محل قرار گرفتن شیئی به صورت سیلووتی سفید در زمینه سیاه دیده می شود.

برای تهیه فتوگرام های پیچیده تر و جالب توجه تر می توان از شیوه های مخحتلفی از قبیل قراردادن اشیاء مورد نظر روی جامی از شیشه و فاصله دادن آن با کاغذ حساس ، تغییر دادن نور دستگاه با استفاده از شیشه های شفاف و نیم شفاف ، بازتاباندن نور روی کاغذ حساس به وسیله سطوح کروی صیقلی ، با رنگ ، نور به وسیله لنزهای مختلف ، منشورها و غیره سود جست.

 

نیز می توان با تعویض های جای اشیاء مورد نظر و کم و زیاد کردن آنها ، عکس های چند تصویری تهیه کرد ، با تغییر مدت نور دادن ، تن زمینه را به درجات مختلف خاکستری یا سیاه تبدیل نمود . برای تعویض جای مناطق سیاه و سفید فتوگرام ، می توان آن را به طریق ، کنتاکت روی کاغذ سخت چاپ کرد .

همچنین برای به دست آوردن فتوگرام می توان اشیاء مورد نظر را در جانگاتیف دستگاه آگراندیسمان قرار داد و آن ها را روی کاغذ حساس آگراندیسمان کرد .

اشیاء مناسب برای تهیه فتوگرام عبارتند از پر ، بال شفاف حشرات و سایر اشیاء کوچکی که در طبیعت یافت می شوند.

منبع مطلب : کتاب تکنیک عکاسی ،آندریاس فی نینگر ، ترجمه : نصرالله کسرائیان صفحه 383

حتی اگر تا بحال نام «الیوت اِرویت» (Elliott Erwitt) را نشنیده باشید، حتماً یکبار هم که شده یکی از عکس‌های معروف او را دیده‌اید. عکس‌هایی که در برهه‌های مهم تاریخی و از لحظات خاص ثبت شده‌اند. و یا عکس‌های معروفی که در خیابان‌ها و از مردم گرفته‌ شده‌اند.

الیوت ارویت، عکاس ۸۶ ساله فرانسوی، یکی از نامداران تاریخ عکاسی مستند و شهری (خیابانی) است. وی با داشتن حدود ۷۰ سال فعالیت در حوزه عکاسی مستند، یکی از اعضای اصلی آژانس عکس مگنوم نیز به شمار می‌رود.

۱ . خیلی مقید به برنامه‌ریزی نشوید!

معمولاً عکاسانی که در حوزه عکاسی خیابانی مشغول هستند، با موضوعات خاصی درگیر هستند که چه به صورت سفارشی و چه بصورت شخصی، قصد تهیه مجموعه‌ عکس از آنها را دارند.

تمام توجه خود را مشغول به آن موضوع خاص می‌کنند و عملاً سوژه‌هایی که در کنارشان در حال اتفاق است را فراموش می‌کنند. الیوت ارویت، مجموعه عکس‌های موضوعی فراوانی دارد که یکی از آنها با موضوع سگ، بسیار مشهور است.