احتمالا با مفهوم ریم لایت آشنا هستید. روشهای مختلفی برای ایجاد ریم لایت وجود دارد.  در این نوشته، من شما را با ایجاد نور حاشیه ای (Rim light) با بهره برداری از یک فلاش آشنا می کنم. این کار با اینکه زیاد معمول نیست، با اینحال بسیار راحت است و به شما اجازه می دهد تا عکس ها بسیار دلنشین و توانمندی بگیرید. برای انجام این نوع عکاسی، شما تنها به یک فلاش با توانایی قرار دادن آن جدا از دوربین نیاز دارید. تنها لوازم جانبی که امکان دارد نیاز داشته باشید، یک پایه خوب برای قرار دادن راحت فلاش در جای خود است.

آموزش کار با فلاش

همیشه بیشتر افراد در شروع کار با فلاش های استودیویی مشکل دارند. اگر شما تازه کار عکاسی پرتره را شروع کردید، این احتمال می باشد که با معضل «فلاش در مقابل نور طبیعی» مواجه شده، و یقینا از نور طبیعی استفاده کرده باشید. من عکاسان آماتور و مبتدی فراوانی را دیده ام که از ابزارهای نورپردازی می ترسند چون فکر می کنند برای این که قادر باشند چیز خوبی به دست آورند، می بایست از چیدمان های پیچیده بهره ببرند که در آن ابزارهای فراوانی نیاز است.

بگذارید با شما صادق باشم. گفتن این نکته ضروری ایست که  سختی یادگیری بهره برداری از فلاش این است که ساده ترین چیدمان موجود، برای نمونه یک فلاش استفاده شده به روش اکسترنال (جدا از دوربین)، اغلب تنها به عنوان راهی برای ایجاد یک تصویر پایه معرفی می شود که باید با اضافه کردن لوازم بیشتر و با ایجاد چیدمان نورپردازی پیچیده تر افزایش یابد. همانطور که هیچ کس به طرز جدی تنها از یک منبع نور استفاده نمی کند. از این جهت، می توانم بفهمم که چرا عکاسی با فلاش ترسناک است.

اگر شما یک مبتدی هستید، یقینا می خواهید بدانید چگونه از فلاش سطح مبتدی خود استفاده کنید و به چه نحو تصاویری ایجاد کنید که از خیل عظیم پرتره های موجود برجسته و متمایز باشند.

عکس خود را گرفته‌اید، حالا این عکس ها کجا می روند؟

عکس‌ها روی مموری کارت دوربین شما هستند اما سوال مهم‌تر این است که چه تعداد عکس را می‌توانیم روی مموری دوربین یا هارد کامپیوتر خود ذخیره کنیم؟ پاسخ این سوال در کیفیت عکس است. عکس ها با فرمت های مختلفی ذخیره می شوند که هر کدام از آنها بخشی از جزئیات عکس را در بر خواهند داشت و بخشی را دور خواهند ریخت. البته این اساس کار فشرده‌سازی است – حذف داده‌هایی که الزاما مورد نیاز نیستند و می‌توان از آنها صرف نظر کرد. سه فرمت اصلی عکس دیجیتال JPEG، TIFF و RAW هستند.

فشرده‌سازی فایل

فشرده‌سازی فایل اساسا از دو طریق بدون اتلاف (lossless ) و اتلاف دار (lossy) انجام می شود. آیا بعد از خارج کردن فایل از حالت فشرده (compressed) تمام اطلاعات اصلی (اورجینال) عکس قابل بازیابی است؟ پاسخ این سوال در اتلاف دار بودن یا بدون اتلاف بودن روش فشرده سازی است. در روش بدون اتلاف، تک تک بیت های فایل اصلی قابل بازیابی است. این تکنیک برای فایل های

وضوح (رزولوشن) واژه‌ای رایج و معمول در دنیای عکاسی دیجیتال است. این موضوع کمی گیج کننده است چرا که در هر بخش از عکاسی دیجیتال معنای خاص خود را پیدا می‌کند و مقدار مشخصه خود را دارد که با مقادیر دیگر قابل مقایسه نیست. اما در این مطلب شما را با رزولوشن در حوزه های مختلف عکاسی آشنا می کنیم.

1. دوربین و رزولوشن عکس

میلیون‌ها پیکسل هستند که یک حسگر عکس را در دوربین دیجیتال می‌سازند و هر کدام از آنها تقریبا یک مربع حساس به نور است. هر پیکسل نوری را که به آن می‌تابد اندازه می‌گیرد و ثبت می‌کند. این پیکسل ‌ها را بدون زوم کردن روی عکس نمی توان مشاهده کرد. بعد از بزرگ کردن یک عکس می‌توانید ببینید که کل عکس شبکه‌ای از خطوط به هم پیوسته است که به صورت سطر و ستون در کنار هم قرار گرفته‌اند و جعبه‌های مربعی شکل کوچکی را ایجاد کرده‌اند که هر کدام رنگ خاصی دارد. این جعبه‌ها پیکسل هستند. رزولوشن (وضوح) توانایی دوربین

از فوتبال می‌توان با استفاده از یک لنز تله فوتو (حدود ۳۰۰ میلیمتری) از فاصله دور عکس گرفت. در یک بازی حرفه‌ای و در یک استادیوم بزرگ با یک لنز ۸۰۰ میلیمتری بهتر می‌توان عکس گرفت. در فوتبال گاهی لحظه های حساس زیادی وجود دارد در حالی که برخی مواقع خبر خاصی هم نیست. این که حس کنیم چه زمانی صحنه مهمی رخ خواهد داد برای گرفتن یک عکس هیجان انگیز ضروری است.

1. روی جمعیت تمرکز کن

تماشاگران فوتبال معمولا یک دسته آدم خوش ذوق هستند که با لباس ها و تابلوهای رنگارنگ در استادیوم حاضر می شوند. می‌توانید از یک لنز زاویه عریض، ۱۷ تا ۴۰ میلیمتری برای ثبت جمعیت عظیم استفاده کنید اگرچه لنز تله فوتو هم برای بیرون کشیدن جزئیات عالی است. مثلا در عکس بالا، بنری که

آموزش نورپردازی خلاقانه

پرتره هایتان را با اضافه کردن اشکال سایه ها زنده کنید. در این آموزش  به شما خواهیم آموخت که چگونه برای استفاده خلاقانه از سایه ها در عکاسی پرتره، نورپردازی درستی انجام دهید.

یک راه عالی برای ایجاد پرتره های متفاوت، استفاده از سایه ای حجیم با مرزهای قابل تشخیص در پشت سوژه است. این تکنیک پرتره های جذابی خواهد ساخت و محل خوبی برای اجرای خیالپردازی هایتان است.

ایده کار اینست که سیلوئتی (ضدنور) بسازید که مدل شما با آن ارتباط برقرار کند، که این سیلوئت می تواند شیئی باشد که انگار سوژه آن را در دست گرفته است (مانند عکس فوق) یا بصورت شیء ترسناکی باشد که سوژه از آن فرار می کند. شما همچنین می توانید از فیلم نوآرها (film noir – یک اصطلاح سینمایی برای توصیف درام های جنایی و بدبینانه هالیوودی) الهام بگیرید و برای مثال سایه میله ها را روی او بیندازید.

از آنجا که این نوع عکاسی، به شرایط کم نور و با کنتراست (تضاد) بالا نیازمند است، این تکنیک همواره متمایل به تم های شیطانی مانند دست یا شیئی که سوژه را دنبال میکند خواهد بود. با این حال می توان سناریوهای معمولی مانند استفاده از اشیائی در دسترس مثل چتر را در دستور کار قرار داد.

قدم اول، انتخاب مکان مناسب است. شما برای نشان دادن سایه ها نیاز به یک دیوار سفید یا خاکستری روشن بزرگ به عنوان پس زمینه دارید. هیچ گونه نور مستقیم خورشید نباید دیوار مورد نظر را روشن کند به این دلیل که سایه ها را تضعیف می کند.

وقتی محل مورد نظر را پیدا کرده و سوژه و وسایتان را مستقر کردید، نیاز به نور خواهید داشت. یک فلاش اکسترنال برای این پروژه کافی است، با اینحال استفاده از یک نور پیوسته قوی به جهت اینکه سایه اش همواره نمایان است، ساده تر خواهد بود.

سپس می توانید سایه را بزرگ و کوچک کرده و نقش یک کارگردان را برای مدل و سایه داشته باشید.

1. پس زمینه سفید و خالی

اولین چیزی که احتیاج دارید یک دیوار خالی است. اطمینان حاصل کنید که فضای کافی بر روی دیوار برای مدل و سایه در