عکس با «نور موجود«
اگر به عکس بالا نگاه کنید، می توانید ببینید که تنها با نور موجود در اتاق صحنه چه طور به نظر می رسد (قبل از این که من فلاش را روشن کنم). هر نوری که هست، نور بسیار زیادی به یک طرف موهای او تابانده است – که من فکر می کردم چیز خوبی است، چون من می خواستم از نور طبیعی به عنوان «نور پشت – backlight» ارزان قیمت خودم استفاده کنم.
بنابراین من یک عکس بدون روشن کردن فلاش گرفتم، تنها برای این که ببینم نور محیط چطور به نظر می رسد. عکس حاصل کمی کمتر از حد لازم نوردهی شده بود، بنابراین من می توانستم روی روشن تر کردن نور محیط کار کنم – درست است؟ من می توانستم f/stop را تغییر دهم یا ایزو را افزایش دهم، اما در واقع وقتی که من اینگونه با فلاش در محل عکاسی می کنم، از یک «دستورالعمل» برای دست یافتن به تنظیمات مناسب، پیروی می کنم.
اول، فلاش را خاموش کرده و فقط با استفاده از نور موجود یک عکس گرفتم. من به مُد نوردهی دستی بر روی دوربینم تغییر حالت دادم؛ سرعت شاتر را بر روی ۱/۱۲۵ ثانیه تنظیم کردم، سپس از نورسنج داخل منظره یاب SLR خود برای تنظیم f/stop استفاده کردم، تا زمانی که به یک نوردهی مناسب برسم. (وقتی که نورسنج مقدار “۰” را می خواند، عکس نه کمتر و نه بیشتر از حد لازم نوردهی می شود؛ این نوردهی مناسب است.) خیلی آسان بود.
اکنون، من نوردهی را تا حداقل یک پله یا استاپ تاریک می کنم – بنابراین اکنون من دارم به عمد کمتر از حد لازم نوردهی می کنم. (بنابراین اگر دوربین من گفت که نوردهی من در f/8 درست است، من آن را به f/11 افزایش می دهم تا آن را یک پله کامل تاریک کنم.) من یک عکس آزمایشی دیگر گرفتم.
دلیل این که من این کار را انجام می دهم این است که می خواهم فلاش سوژه ام را نورپردازی کند، نه نور محیط. من می خواهم نور محیط اتاق اطراف و پشت سر او را روشن کند، اما می خواهم خودم او را نورپردازی کنم.
هنگامی که من بتوانم ببینم که نور اتاق او را خیلی روشن نکرده است، شروع به یافتن مقدار مناسب فلاش برای ترکیب با آن می کنم.
:: برچسبها: "درخشان"استاپ",