اساساً عکاسی خلق و ثبت تصاویر است و با نورپردازی است که تصویر جان تازهای میگیرد. وجود یا عدم وجود، میزان، جهت و شدت نور است که یک تصویر را به کلی دگرگون کرده و یک اثر هنری خیرهکننده پدید میآورد.
تأثیری که نور در عکاسی دارد، میتواند عکس را بد و یا خوب جلوه دهد. به بیان دیگر، یک عکاس خوب، استاد نورپردازی است.
با این اوصاف بد نیست چند مورد از اصول استفاده از فلاشهای کوچک و تأثیر آنها روی عکاسی پرتره را بررسی کنیم.
برای استفاده بهینه از نور باید قابلیتها و ویژگیهای آن را بشناسیم. اینکه چگونه در فضا منعکس میشود و اثر متقابل آن در برخورد با محیط اطراف چیست. اینها سؤالهایی اساسی هستند که پیش از کار باید از آنها آگاهی پیدا کنیم.
نور هدایت نشده، مانند نوری که به شکل خام از فلاش متصاعد میشود، در یک مسیر مستقیم حرکت میکند. نور به محض خروج از منبع در مسیر مستقیم حرکت کرده و پس از برخورد به سوژه به سوی دوربین بازتاب پیدا میکند. چنانچه فاصله بیشتر از آن باشد که نور قبل از بسته شدن پرده شاتر به دوربین نرسد هیچ نوری ثبت نخواهد شد. اگر نور با مدل برخوردی نداشته باشد، به حرکت خود ادامه میدهد تا به بالأخره به مانعی اصابت کند. در مثالی که خواهید دید، مانع، دیوار پشت مدل است. از آنجایی که تمام نور از سمت منبع به صورت مستقیم حرکت میکند یک مرز متمایز در جایی که از مدل عبور میکند و به دیوار پشت سر برخورد میکند ایجاد میکند که نتیجه آن ایجاد سایهای مشخص است.