عکس هایی که توسط عکاسان زن گرفته شده اند و در چهار گروه متفاوت، پرتره، معماری، طبیعت و شهر دسته بندی شده اند.

فرادید| کتابخانه عکس Picfair’s Women Behind the Lens، عکس هایی را که توسط عکاسان زن گرفته شده اند را، در چهار گروه متفاوت، پرتره، معماری، طبیعت و شهر دسته بندی کرده است.

۱ – بازگشت به مدرسه. از خیابان‌های نایروبی تا حومه بریستول، تصاویرکمی در لیست پرتره‌ها وجود دارند، صحنه هایی صمیمی و خشن، که همگی شخصیت‌ها را به تصویر کشنده اند. یک پرتره متفاوت برای بازگشت به مدرسه. عکاس انگلیسی: Emma Williams.

«هنری کارتیه برسون» یکی از مهمترین عکاسان تاریخ و از بنیان گذاران آژانس عکس مگنوم بیش از ۵۰ سال با دوربین خود به سراسر جهان سفر کرد و تعداد زیادی از مهمترین عکس های تاریخ عکاسی مستند و خبری را به ثبت رساند که باعث شد او را پدر عکاسی خبری مدرن بدانند.

برسون که در جوانی به نقاشی رو آورده بود اما پس از آنکه در سال 1931 عکسی خبری از «هنری مارکاکسای»، هنرمند مجاری او را تحت تاثیر قرار داد تصمیم گرفت نقاشی را رها کرده و به طور جدی به عکاسی بپردازد.

 نخستین عکس‌های خبری برسون از مراسم تاجگذاری هنری ششم در سال 1937 در هفته‌نامه "French weekly regard" او را به شهرت رساند؛ او در این عکس‌ها توجه خود را به عکاسی از طرفداران پادشاه که در خیابان‌ها پراکنده بودند متمرکز کرده بود و هیچ تصویری از پادشاه نگرفت.

با شروع جنگ جهانی دوم، این عکاس با تجربه که اولین حضورش در جنگ خاطره‌های تلخی برای او به جا گذاشته بود به عنوان عکاس و سازنده فیلم مستند به ارتش فرانسه پیوست. در طول نبرد فرانسه وی توسط ارتش نازی در پاریس اسیر شد و به مدت 35 ماه در زندان نازی به کار اجباری مشغول شد.

برسون پس از جنگ عکاسی خبری را با سفر به نقاط مختلف جهان از چین تا آمریکا ادامه داد. وی تنها عکاس غربی بود که ناآرامی‌های پس از جنگ اتحادیه جماهیر شوروی را آزادانه در عکس‌هایش به تصویر می‌کشید.

او در خلال سفرهایش به دور دنیا در سال 1950 مقارن با 1329 به ایران نیز سفر کرد و از زندگی مردم و شاه عکاسی کرد. او که از بانیان آژانس عکس مگنوم بود تعدای از عکس هایش از تهران، اصفهان و مازندران را بعدها در همین آژانس به نمایش گذاشت. برسون در سال 2044 میلادی در سن 95 سالگی در فرانسه از دنیا رفت. تعدادی از عکس های این عکاس شهیر از ایران را در زیر می بینید.

 

«هنری کارتیه برسون" و دوربین لایکای 35

عباس عطار عکاس نامدار ایرانی هفتاد و یک سال پیش در ایران متولد شد و فارغ التحصیل رشته مطبوعات و ارتباطات درانگلستان است. از سی وپنج سال پیش تاکنون علاوه بر عضویت در آژانس بین المللی عکس مگنوم، از سال ۱۹۹۸تا۲۰۰۱ریاست دورهای این آژانس را بر عهده داشته است.

عکسهای عباس عطار در ژانری مانند «مستند»، «جنگ» و «مذهب» بانام مستعار «عباس» در دهه های گذشته
موردتوجه رسانه ها و مدیاهای بزرگ جهان بوده است. اما برای ایرانیان عکسهایی که «عباس» از انقلاب ۱۳۵۷از ایران
گرفته است به دلیل موضوعات اجتماعی و تاریخی اهمیت بیشتری دارند
و » «Retornos a Oapan» ،«Sur la Route des Espritsاز کتابهای منتشرشده از عکسهای «عباس» میتوان به
«Allah O Akbar» .سایت «عباس و انقلاب» پروژهای مشترک ازکمپین «خبرنگاری جرم نیست» و سایت ایرانوایر به سردبیری و مدیریت مازیار بهاری» است.

اینکه در عکاسی پرتره چشم‌های سوژه واضح و شارپ عکاسی شوند موضوع مهمی است. در ادامه یاد می‌گیرید که چطور از واضح بودن چشم‌های سوژه خود مطمئن باشید و چطور راحت‌تر آنها را واضح سازی کنید.

در عکاسی پرتره چشم‌ها نقاط کانونی هستند و اولین نقطه‌ای است که در عکس پرتره با دیدن صورت یک فرد نظر ما را به خود جلب می‌کند. البته ممکن است استثناهایی وجود داشته باشد اما در این صورت می‌توان به این موضوع توجه کرد که ترکیب بندی در عکاسی پرتره به گونه ای است که باید هر چه بیشتر به واضح بودن چشم‌های سوژه در عکاسی توجه کنیم.

مطمئن باشید که از عدد دیافراگم درستی استفاده می‌کنید.

اولین نکته این است که آیا عمق میدان کافی را در اختیار داریم؟ اگر از یک عدد دیافراگم بزرگ استفاده کنید و فاصله کمی تا سوژه داشته باشید نمی‌توانید عمق میدان را زیاد کم کنید. در این حالت برای ایجاد عمق میدان کم که برای عکاسی پرتره مناسب است می‌توانید از عدد دیافراگم کوچک استفاده کنید ولی باید مطمئن باشید که تمامی کره چشم را در حالت واضح و شارپ می‌توانید ثبت کنید. توجه کنید که کوچکترین حرکتی می تواند بجای چشم ها مژه یا ابرو را واضح سازی کند.

نقاط فوکوس را بر روی چشم‌های سوژه قرار دهید.

در این روزها برخی از عکاسان به این معتقد هستند که دیگر نیازی به نورسنج‌های دستی نیست، و دلیل آن هم این فلسفه است که میگویند در عکاسی دیجیتال اگر عکسی تاریک است آن را روشن‌تر کنید و اگر عکسی روشن است آن را تاریک‌تر کنید. من به شدت با این گفته مخالفم، اگر شما اهل اندازه‌گیری دقیق هستید، پس حتما به یک نورسنج دستی نیاز دارید. این یک حقیقت است که چشمان تیزبین بعضی عکاسان امکان تنظیم نسبت نور را به آنها میدهد، اما حتی بهترین نورپردازان برای رسیدن به نور مطلوب در قیاس با یک عکاس دارای نور سنج باید وقت بیشتری را صرف کنند. همچنین هیچ راهی برای تکرار دوباره یک نورپردازی خاص استفاده شده در یک عکس در عکس دیگر وجود ندارد مگر آنکه شما بتوانید خروجی هر نور را به صورت جدا ذخیره کنید. در زیر روش استفاده از نورسنج در یک عکاسی فشن با استفاده از چند شاخه نور را به شما نشان خواهم داد.
پس زمینه سفید
هدف: میخواهم که پس زمینه کاملا سفید باشد و مدل در کناره‌های خود دارای هایلایت باشد، نور اصلی در سمت راست و نور دوم در سمت چپ دوربین قرار داشته باشند.

اجرا: در ابتدا من یک f-stop برای مدل خود انتخاب کردم. اگر f/11 نوردهی مطلوب من است، پس زمینه باید در حدود f/19 یا ۱.۵stop روشن تر باشد. من از نورسنج دستی سکونیک L558R با مدول RT-32 به این دلیل که امکان سنجش یا فعال‌سازی پاکت ویزارد‌ها را دارد استفاده میکنم. من نورهای پس زمینه خود را به صورتی قرار دادم که نورسنج مقدار f/16.5+-0.2 را در تمام پس زمینه از بالا به پایین و از چپ به راست بخواند. سپس آنها را خاموش کردم و نور اصلی خود را برمبنای خروجی f11 تنظیم کردم. در آخر خروجی نور دوم خود را که یک parabolic umbrella 67 اینچی بود در حدود stop1.5 پایین ترf 6.7 تنظیم کردم. زمانی که همه نورها تنظیم و در محل خود قرار گرفته بودند، نوردهی کل در حدود f.13 بود، که این امر به دلیل برآیند کل ویژگی‌های نورها بود.

جمعه کجا بریم عکاسی ؟ ( مسجد حکیم )

عکاسی از مساجد و معماری تاریخی اون ها برای خیلی از ماها ممکنه جذاب و برای خیلی ها حتی خسته کننده باشه ، ولی امروز قصد داریم مسجد حکیم رو بهتون پیشنهاد بدیم که مطمئنم از عکاسی از این مسجد خسته نمی شید.

مسجد حکیم و یا جورجیر از مساجد چهارایوانی هست که در پایان دوره صفوی و با آجرساخته شده ، این مسجد در منطقه قدیم باب الدشت در انتهای بازار رنگرزان واقع شده. کتیبه های سردر و ایوان های این مسجد مربوط به سال های ۱۰۶۷ تا ۱۰۷۳ هجری قمری هست.

مسجد حکیم با طرح شکوهمند چهارایوانی در مقیاس بزرگ و آجرکاری های بی نظیر ، کاشی کاری ها ، گره کشی و به ویژه خط بنّایی در زمره آثار برجسته دوران صفوی محسوب می شود .

در ادامه عکس هایی از این مسجد تاریخی رو با هم می بینیم.

مسجد حکیم یا مسجد جورجیر از مساجد چهارایوانی مربوط به پایان دوره صفوی در منطقه قدیمی باب‌الدشت اصفهان در انتهای بازار رنگرزان جای گرفته‌است. این مسجد و در دورهٔ شاه عباس دوم به دست پزشک او حکیم محمد داوود در محل ویرانه‌های مسجد جامع دیلمی جورجیر یا مسجد صاحب اسماعیل بن عباد از قرن چهارم هجری بنا شده‌است.

کتیبه‌های سردرها و ایوانهای داخل این مسجد به سالهای ۱۰۶۷ تا ۱۰۷۳ هجری قمری مورخ است و آن‌ها را محمدرضا امامی خوشنویس معروف عصر صفویه نوشته است. سردر مسجد جوجیر در شمال غربی این مسجد قرار دارد. مسجد دیلمی جورجیر «مسجد جامع صغیر» نام داشته و در نیمهٔ دوم قرن چهارم هجری مسجدی زیبا و باشکوه بوده‌است.